Der Nikelaus vun Verdun

Niemols geiht mer su ganz…

Niemols geiht mer su ganz, e klein Stöck vun dir bliev hee.“ Dat Leed, 1987 vum Trude Herr gesunge un noh singem Dud noch öfter en Gedenke an et vun uns gesunge, geiht mer av un an durch der Kopp.

Selvsverständlich meint et et nit materiell. Trotzdäm kom mer dat Geföhl, wie ich en jung Johre Ushilfsjobs aangenomme han. En Schreinerei wor domols dobei. Zesammebaue, ophänge, repareere, Messebau, Usstellunge vürbereide, Daachböddem isoleere, all dat wore de Aufgabe. Üvverall en Kölle dät ich op Spore vun minger Arbeid luure. – Kein Angs, der Gesell hät god op mich opgepass. Op e Werk zoröck ze blecke hät doch jet Godes, oder? Mer hingerlööt e bessche vun sich.

Wä wor dat üvverhaup?

Secher wesse mih Lück op der Welt, wä ich ben, wie wesse, wat ich all gedon han. Ganz klor. Ävver mänchmol es et anders. Do weiß mer genau, wä jet gemaht hät, ävver nit wä hä wor. För e Beispill der Dreikünnige Schring. Vill wesse, der Nikelaus vun Verdun wor et. Un wat wesse mer vun im? Logisch ene Goldschmidd wor hä. Un jetz fing ens bedde einer, dä mih weiß.

Nit ens si Gebootsjohr es klor. Zwesche 1130 un 1140 muss et gewäs sin. En Ziggspann vun zehn Johre! Et es och gar nit secher, dat he „vun Verdun“ es. Hä hät no ens dä Name un dat lööt evvens op die Stadt en Lothringe schleeße. Secher es dat nit.

Mer wisse zomindes, wat hä gedon hät

Ene Name hät hä sich met singe fing Goldschmiddearbeide an der Kanzelbröstung vun der Stefsskirch en Klusterneuburg an der Donau gemaht. Echte Kuns. Op Wunsch vum Ääzbischoff Philipp vun Heinsberg ging hä drop wall av dem Johr 1181 die Arbeid am Dreikünnige Schring aan. Un zomindes die veezehn Prophete, Paafe un Künnige an die Längsigge vum Schring süht mer als sing eige, hüchspersönliche Arbeid aan. Dä Ress vum Schring woodt wahrscheinlich en singer Werkstatt vun singe Arbeidslück gemaht.

De letzte Arbeide am Schring funge öm et Johr 1230 statt. Der Nikelaus vun Verdun wor zo dä Zigg ald dud. He selvs muss noh 1191 noh Tournai gegange sin un der Marieschring do öm 1205 fäädiggestallt han. Och die Arbeid es nohweislich vun im. Dann verliert sich sing Spor. Singe Dudesdag weed met „noh 1205“ beziffert.

Levve, üvver der Dud erus

Verstoht ehr? Dä Minsch kütt usem düstere Nix, schaff e Werk, met däm hä sich op ein Stuf mem Donatello, mem Michelangelo un mem Rodin stellt un mäht sich widder durch de Kood – en et Nix. Jeder kennt singe Name, si Werk. Hä hingerlööt e Stöck Weltkultur, dat e paar Millione Minsche god bekannt es un wall blieve weed, ävver keiner weiß jet mih üvver die Person?Wor hä sich eigentlich bewoss, wat hä do geleis hät? Wie hät hä op si Werk zoröckgebleck? Hät hä zoröckgebleck? Ov hät hä nor noh vürre geluurt, för et nächste Werk aanzegonn?

Unsterblich, ohne dat einer weiß, wä do bes? En bessche Gänsehugg krige ich do schon.

Mechel