Zoeesch noch ens koot et GägenüvverWä Platzgabbeck säht, muss och Kalledresser sage! Muss mer dat? Dä Kommentar vum Sommer deit mich doch noch jet beschäftige.Ich hatt jo jet üvver der Platzgabbeck, dat fimschige Käälche vum Rodhuusturm, dat singe Seiverlappe erusstreck, geschrevve. Koot verklört, dat sich en Rechnung usem Johr 1445 gefunge hät, die bezeug, dat der Rod vun der Stadt Kölle dä hatt ophange looße und dat hä wall opgehange woodt, för de Patrizier ze kölle. Em Johr 1396 hatte de Gaffele un Zünf jo die Maach vun de Patrizier gebroche un selver der Rod vun der Stadt gestallt.
Wä et noch en lese mööch, kann gään jet noh unge en de Beidräg rötsche, ov en minge Artikele op unser Homepage „koelschgaenge.net“ krose. Däut einfach op dä Link, dä unge steiht.
Woröm hängk hä do?
Der Kallendresser, ich gläuv, dat Wood muss mer wirklich nit usenanderposementeere, wann mer dat Beld beluurt, hängk genau vis-a-vis am Huus „em Hanen“ am Alder Maat. Dat Huus selvs woodt 1956 vum Jupp Engels en ener Kreegslück gebaut. Hä wor Ordensmeister vum Kalledresserorden un hatt sich ärg für de Brauchtumsfläg en Kölle engesatz.
Die Figur vun dä Krad, dä sing Geschäff en de Kall mäht, es vum Künsler Ewald Mataré, dä se för der Jupp Engels als Kopie vun däm steinerne Orgenal us Kofferblech gemaht hät.
Ich han gesaht kräge, et wör en Reaktion op der Platzjabbeck gewäse. Die Figur an sich, göv et do zick däm Meddelalder. De Patrizier hätten en als Gägefigur platzeet, för dem Rod ehr Meinung ze sage. Hm, ich han do jo ming Zwiefele. Zomindest föhlt sich dat Verhalde för ene Patrizier komisch aan, oder?Un wann mer e winnig sök, fingk mer flöck mih Verklörunge.
Un wat es wirklich passeet?
Dat eeschte Kreppche es die vun nem Minsch, der vun der Obrigkeit verfolg woodt, un sich en de Immunität vum Kluster Groß St. Martin begovve hät, äbber vum Ab gäge sämpliche Geflogeheite de städtische Büttel üvvergovve woodt. Selvsverständlich es dat ene Broch met de Regele, och wat, ene Affront, dä einer bes hügg irriteet. De Bürger wore ärg opgewöhlt, weil se kei Vertraue mih en de verbindliche Wääte hatte un däte domet ehre Unmod zeige.
Dat Verzällche, finge ich, leuch irgendwie mih en.En ander Sag verzällt vun enem Schnieder, dä en der bovversten Etage vun dämm Huus wonnte un sich durch ene Musiker, dä en dä Wonnung unger im off laut un lang met singer Tuba geüb hät, gestürt fohlt. Wie dä Schnieder en dann mih oder winniger fründlich gefrog hät, hä sollt doch esu god sin un leiser spille, hät dä noch de Finstere opgestipp un do Musik gemaht. Dä Schnieder soll drop usem Finster gedresse un op die Wies klorgemaht han, wat hä dovun heeldt. Filmrief löstig, oder?
Un zoletz finge ich en ganz „natörliche“ Verklörung; die Hüüscher hatte dozomol mihstens jo ene ordinäre Abtredd em Hingerhoff. Wä bovven wonnte, hatt einfach ene wigge Wäg un wann hä zo fuul wor, nohm Höffche zo gonn, dät hä si Geschäff evvens en de Kall maache. Die Usföhrung hät die Variante, dat an däm Huus ene Leyendecker gesinn woodt, dä sich esu erleichtere dät.
Die Version klingk zwor üvver ganz Kölle besinn rääch äkelig, ävver irgendwie ihrlich. Winnigstens han mer widder jet zo verzälleJo un wat maache mer jetz? Alsu ich, ich söke mer einfach die schönste Variante us. Un die widderröm hängk dovun av, wä ich met der Verklörung beendrocke mööch…Wat saht ehr?
Mechel
