
Op noh Rudekirche, der Kaiser röf! Ene Kaiser en Rudekirche? Wat well hä? Ich meine dä Stefan Kaiser, dä Beldhauer, dä do e Projek hät, dat hä „Skulpturefad“ nennt.
Ich woodt vum Ronald drop gestupp. Un wie ich esu am Recherchiere ben, finge ich, dat dat e ganz vergnöglich Gängelche durch Rudekirche es, esu vun Kunswerk zo Kunswerk, die do en de Stroße stonn. Nor, ene Fad an dä Kuns vürbei, dä muss noch beschrevve weede. Un dat dun ich hügg.
Der Stefan Kaiser
Der Stefan Kaiser es ene echte kölsche Jung, 1956 hee gebore. Sing Lihr mäht hä en der Dombauhött vun 1974 bes 1977. Kann mer et als kölsche Beldhauer besser aantreffe? Donoh arbeid hä zwei Johr beim Elmar Hildebrand als Künsler, dä frei schaff. Dat reck im noch nit.
Singem Wesse setz hä an der Fachhochschull en Kölle noch eine drop un schaff dobei luuter wigger – zick 1978 en singem Atelier en Rudekirche. Hä sök un hät Opdräg vun der Kirch un Privatlück, wat uns en ganze Rötsch Kunswerke en Rudekirche, ävver och en Kölle un dem Ömland, beschert. Selvs om Rodhuusturm hät hä der Sulpiz Boisserée, der Peter Heinrich Merkens, der Georg Simon Ohm un der Rupert vun Düx beigedon.
Wat hä ävver schings ech gään mäht, dat sin „Architektonische Plastike“, en denne hä „Architektur“ un „Plastik“ verbingk. Die Linie vun bovve noh unge un vun links noh rähts verschmelze en dä Plastike, esu dat dat off ussüht wie kleine Tempele.
Diagonallinie nötz hä nit – wann ich dat richtig nohverzälle, wat die Kunshistorikerin Helga Isabella Lorentz un dä aale Baas vum Dombau, der Professor Doktor Arnold Wolff, üvver in verzälle. Jet abstrak för ene Banause wie mich, ävver jo, die „Architektonische Plastike“ passe esu god en de Vürgääde, dat ich üch en klein „Endeckungstour“ beschrieve mööch.
Minge Wäg durch Rudekirche
Ich han mer üvverlaht, dat de mihste wall met der Stroßebahn kumme. Alsu han ich ene Wäg gefunge, dä vun „Rudekirche Bahnhoff“ 3,8 Killometere durch dat Veedel föht un hee un do en Möglichkeit op e Kölsch beed:
Wann mer am Bahnhoff aankumme, stelle mer uns mem Rögge an de Imbissbud un luure noh links. Dat es de Brückestroß. Die gonn mer 500 Meter Richtung vun de Rudekircher Bröck un stonn an der Frankstroß. Die gonn mer noh links un han ald an Nummer 21a un 23 glich drei Figure. Donoh gonn mer zoröck un finge de nöchste öm de Eck an der Brückestroß 28. Wigger op der Frankstroß, gonn mer op Zint Matern aan, dann rähts op de Haupstroß noh der Nummer 36 un 38, wo mer widder jet finge. Jetz gägeüvver durch de Hombergstroß nohm Rhingufer, wo mer en Richtung Bonn för 900 Metere et Panorama geneeße künne. An der Uferstroß 18a finge mer dann ene „Architektonische Plastik“. No tirek rähts en de Grimmelshausenstroß wo mer vür Nummer 22 ene Gittariss finge. E Stöckelche zoröck un dann links, finge mer en der Mettfelderstroß vör Nummer 13 un 22 glich insgesamp drei Plastike. De nöchste Stroß rähts, en der Blücherstroß vör Nummer 10 han mer och ein. Dann beege mer vun der Blücherstroß links en de Walther-Rathenau-Stroß av un quere de Haupstroß. An dä Kreuzung kann mer ald sinn, dat gägeüvver, vürre an der Gudrunstroß, tirek widder en Skulptur es. Et „Aphrodite“ fingk sich dann e Stöckche wigger de Haupsroß elans em Engang vum Blomelädche. Mer beege dann och tirek en der Sürther Stroß en un gonn de nöchste rähts, en der Nibelungenwäg. Do vör Nummer 64, 35 un 10 finge sich de Skulpture „Basaltmaske“, „Zipperling“ un „Teufelsmaske“. Wann mer dann gradus üvver der Kreisverkehr gonn, stüsse mer op de Maternusstroß. Die gonn mer links erav un sin widder am Bahnhoff.
Es dat zo vill Tex? Ehr sid ald ganz dösig? Dä Wäg künnt er och op uns Sigg op „Find Penguins“ sinn. Dozo mööt Ehr hee däue: https://findpenguins.com/…/skulpturenpfad-rodenkirchen
Dobeisage mööch ich, dat dat nor enen Deil vun dä Figure es. Dä Ress es nor jet usserhalv vun däm klei Töurche. Op der Sigg vom Stefan Kaiser künnt ehr sinn, wo die zo finge sin. Hee: https://kaiserskulpturen.de/…/skulpturenpfad-koeln…/
Vill Freud beim Nohlaufe!
Mechel
Hinterlasse jetzt einen Kommentar