Et Bolze Lott – Scholastika Bolz

Et Bolze Lott - Scholastika Bolz
Et Bolze Lott - Scholastika Bolz

Et Scholastika Bolz, miets nor et „Bolze Lott“ genannt, es ein vun de Orgenale, die et mir aangedon han. Et es nor diffisil, üvver it ene „schöne“ Beidrag zo maache. Vun dä klein Lück op der Stroß, die ald lang dud sin, es off et nit mih vill ze finge. Et gitt off kei Fotto, kein Statue un selvs die Stelle en Kölle, wo se geläv han, sin nit selde fott.

Et Scholastika Bolz weed am 8. Dezmber 1825 en Kölle gebore. Der Papp es ene Rhingarbeider un die Zoot Mann, die der Luhn ihter en der Weetschaff avlivvere, wie dat hä dä noh Hus bränge. Su liert et klei Scholastika en der Kostgass si Levve kenne. Üvvrigens, „Scholastica“ heiß op Deutsch „die Schülerin“. E Fotto vun der Kossgass wie se hügg es, han ich üch beigedon. Hat ehr gewoss, dat dä möffelige Striefe am Bahnhoff en aal Stroß es, wo ens Minsche geläv han? Der Bahnhoff woodt jo eesch av 1857 gebaut.

Der Johann Friedrich Steinhausen, dä Kääl, dä et Lott 1846 hierod, es kei bessche besser. Hä es och Rhingroller, hät ene Rof als Schlagdrop un kütt koot noh der Huhzigg en de Blech. E paar Dag drop kratz hä en der Aanstalt en Brauwieler av un et Lott es met 22 Johr ald Witfrau.

För an Geld ze kumme, versök et Lott als Käazemöhn zo arbeide. Kääzemöhne sin miets aal Fraue, die e paar Grosche för en Kääz krige, die se en ener Kirch opstelle un för dä bedde, dä kei Zigg ävver Nüsele hät. Et Bolze Lott versteiht dat nit esu ganz, dat et och Kääze kaufe un bedde soll, wenn im einer Geld gitt. Dobei hät et och noch ene Ton am Liev, wie de Rhingroller selver. Wie ene Priester, dä et god meint , em Winter frög „Hatt Ehr ald jet kräge?“, säht et „Eja, en kaal Fott!“. Als Kääzemöhn hät mer esu kein Zokunf.

Ävver et es och gewief. 1856 dun de Preuße im dä Gefalle un föhre en „Mohl- un Schlaachstüür“ en. Zodäm kütt en neu Mode us Paris op: Röck met ener „Krinolin“. „Krinoline“ sin die große Reife, die der Stoff vum Rock wigg vun de Bein halde. Ich denk do luuter an „Sissi“-Filme. Ich darf Üch nor et Fotto vum Fraue-Brunne beede. Dat zeig kein Krinoline, ävver ene Preußin, koot bevür die Mode opkütt. Eins es ävver klor: dodrunger kann mer vill versteche. Su weed et Bolze Lott Schmugglerin. Et soll vill an der Pooz an der Markmannsgass „gearbeidt“ han. Do ungefähr, wo mer hügg fiere, steiht zo dä Zigg en Bröck us Naache noh Düx.

Zöllner sin ävver allgemein nit doof. Et es schwer, met su enem Deil am Wöbche ze gonn. Wann do killowies Mähl und Fleisch unge an su ener Krinolin hänge häs, weed et noch ens schwerer. Natörlich sinn die Zöllner, dat do jet nit pass. Ävver wann se et Bolze Lott ophalde ov esugar aanpacke för nohzeluure, schreit un krakeelt die huh opgeschosse Bunnestang, die fröh kein Zäng mih em Mungk hät un gään ens jet noh Schabau rüch. Zo dä Zigg es et för Kääls genausu unmöglich wie hügg, ener Frau unger der Rock ze luure. Nor hügg han mer Frauminsche, die dat erledige. Domols gitt et die nit. Un et Bolze Lott es verschlage! Mänchmol deit et nor esu, wie wann et schwer bepack wör. Dann lööt et de Zöllner gewähde un nohluure – nor för noch mih zo schänge, wann die Kääls fasstelle, dat et se för der Jeck gehalde hät. Se wesse nit, wat zo dun es, för et draanzekrige. – För der Jeck gehalde föhlt sich et Bolze Lott selver nor 1874, wie de Preuße die Stüür widder avschaffe…

Vun dä Stund an, geiht et op Wanderschaff öm vür Kirche, op Kirmesse, an Hüüser un en Pilgeroote met Kääze un allerlei Fickfacktätcher ze handele. Mer muss dobei wesse, dat et dobei och nie anders kann, wie ze schänge un de Lück eine enzescheppe. Su weed et och em Ömland bekannt. Frogt ens för e Beispill en Sechtem noh! Do röf et ene Pastur, dä nix kaufe well, noh ener Schängerei noch „Paafgod – Raafgod, Düüvel hald der Sack op!“ noh.

Ävver ald weed et, wann mer an dat Levve denk, 76 Johr. 1902 stirv et en der „Große Spitzengasse“, wo et zoletz wonnt. De „Große Spitzengasse“ log do, wo hügg de „Tel-Aviv-Stroß“ es. Die es e Deil vun der Nord-Süd-Faht. För dat Fotto han mich an dä Oot gestellt, wo die Gass vermodlich op de „Kleine Spitzengasse“ getroffe es, die et hügg noch gitt.

Och wann vum Bolze Lott kein Spor mih ze finge es, weil och kaum jet ussüht wie dozomol, muss mer sage, dat doch dat Eine üvverläv hät: die Kreppcher, die mer uns üvver dat ech Orgenal verzälle un jet üvver et Bolze Lott simeliere.

Mechel

Diese Diashow benötigt JavaScript.

Die Geschichte von Scholastika Bolz hat natürlich Herr Reinold Louis in seinem Buch „Kölner Originale“, ISBN 3-7743-0241-3 beschrieben. Auch bei Josef Bayer „Kölner Originale“, werdet Ihr fündig. Das Buch ist allerings von 1912 und hat keine ISBN-Nummer.

Hinterlasse jetzt einen Kommentar

Kommentar verfassen

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.