Der Kaufhof. Zwei Hätze schlage do en minger Bross.

Eimol sinn ich dä große Konzään met singe Millione-Ömsätz un enem Management, dat sich su opföht, wie mer et vun Manager evvens gewennt es. Dat fuchs mich – un eigentlich mööch ich jetz nit üvver die Lag em Momang schrieve. Ävver irgendwie muss ich ens jet schrieve. Der Kaufhof es jo doch e god Stöck Kölle.

Ene echte Imi es hä. Der aale Baas, dä dä Konzään gegründt hät, der Leienad Tietz, wor ene verseete Kaufmann un domet, wann ich mir de kölsche Historie vun Kölle esu beluure, genau hee richtig. Nor, gebore weed hä 1849 nit hee, sondern en Pole, genau en Międzychód. Dat kann mer en Kölle nit usspreche, dröm sage mer doför „Birnbaum“, wie en ganz Deutschland. Birnbaum litt, wann mer vun Berlin tirek noh Pole fäht, 80 Killometer vür Posen. Posen kennt mer villleich un wann nit, es et en ener Kaat flöck gefunge.

Vun do us geiht dä Leienad Tietz 1879 noh Stralsund un mäht e klein Geschäff för Gaan-, Knopp-, Posamentier- un Wollware op. Jetz moot ich nohluure, wat „Posamentierware“ sin. Dat sin Boote un Volants un su ne Krom. Ävver ich gläuve, zomindes uns Leserinne wesse dat.

Met däm Handel hät der Leienad Tietz ene gode Erfolg. Hä mäht met singe Fasspriese un dem Verkauf nor gäge Bargeld vill richtig. Zodäm käuf hä och große Menge en, su kann hä die Ware günstig avgevve. Flöck kann hä mih Handlunge opmaache un 1885 esugar en eige Fabrik för die Saache. Et Sage han luuter Metgleeder us der Famillich. – Nor singe Broder Oskar, dä wollt singe eige Lade han. Der Ohm vun dä Zwei, dä Herrmann Tietz, hilf dem Oskar. Doför kritt dat Geschäff und der Name vum Ohm: Hertie. Kennt mer och, oder?

Der Leienad Tietz kritt ävver och de Nas dran, dat em Weste de Musik spillt. Hee kütt de Industrie op un wo Industrie es, fingk mer Lück, die jet an de Föß han. 1889 mäht hä en Nevvestell en Elberfeld op. Elberfeld weed baal de Haupstell un der Setz vun der Famillich.

Dobei mäht hä luuter et Gliche: zonächs mäht hä ene kleine Lade op, för dä hä nor winnig Lück bruch. Un wann et läuf, mäht hä dä Lade flöck größer un größer. Dat finge ich jetz gewetz. Klein aanfange, luure, ov mer gebruch weed un dann nohläge.

Su läuf dat och en Kölle: zonöchs e klei Geschäff en der Blindgass en Kölle. Die Gass gitt et zick koot nohm Kreeg nit mih, se log ävver gägeüvver vun dä Stroß „An St. Agatha“ op der ander Sigg vun der Cäcilliestroß. Dat Geschäff bruch nor e paar Dag un es usverkauf… 1895 trick der Tietz en de Huhstroß öm un hät do ene moderne Bau üvver veer Etage, en däm hä och Posteling, Köchesaache, Pelzware, Parfum un Spillzeug verkäuf. Kei Geschäff för einfache Lück.

18 Filiale en Deutschland, sechs Filiale en Belgie, 40.000 Quadratmeter Verkaufsfläch, 5.500 Minsche en Luhn un Brud, dat sin Zahle vun 1914. Tja, un am 8. April 1914 hät dä große Bau em Jugendstil om Beld, dä mir all hee su god kenne un dä met uns durch et Levve geiht, der eeschte Dag. Der 8. April, dä han mer nächste Woch. Dann han mer der Kaufhof an dä Stell zick 106 Johr. „Alles War vum Tietze Leienad“, dat singk der Willi Ostermann ald en einem vun singe Leeder, wie der Leienad Tietz am 15. November 1914, em Eeschte Weltkreeg, stirv.

Un och wann de Filiale en Belgie durch der Kreeg verlore sin un der Baas sich de Radiescher vun unge beluurt, lööt sich dat Ungernemme nit ophalde. Hundert Johr späder gitt et 104 Warehüüser, 17 Nevvestelle för Sport, 1,4 Millione Quadratmeter Verkaufsfläch un 34.000 Minsche die do arbeide.

Ävver et es egal, dat mer hee vun enem Konzään spreche. Mir Kölsche sinn doch dä Praachbau en der Schildergass met singem große Leechhoff, dä die Eck präg. Mer sinn de Stoffdiercher en der Weihnachtszigg em Schaufinster un die Verkäuferin, die uns nor mem kölsche Akzent beröd, weil et Hudeutsch spreche soll, wann einer „Kaufhof“ säht. Un evvens die Verkäuferin hängk doch miets och mem Hätze am Kaufhof un kann em Momang villleich die Zeile hee nit zo Eng lese, weil se sich ald e Trönche verdröck. Se bangk zick Johre öm ehr Pössche un hät ald vill erdrage, öm och morge widder arbeide gonn ze dürfe.

Wat es et mir an dä Stell egal, wat Schläächtes en der Zeidung steiht. Ich hoffe, dat mer och uns Enkelcher noch der „Kaufhof“ zeige künne un nit nohm „El Corte Inglés“ gonn.

Hätzliche Glöckwunsch zum Gebootsdag, Kaufhof.

Mechel