Wä hät et Regalt en Kölle? Wann dat esu klor wör, wör die Historie vun Kölle flöck geschrevve un ich mööt mer e neu Hobby söke.
Hüggzedags es die Antwood jo noch rääch einfach: der Rod – wä ov wat och immer Enfloss op die Entscheidunge nimmp – ov et Dreigesteen.
Em Meddelalder wor dat nit esu klor. E Dreigesteen gov et domols och. Et soh jet anders us, ävver mehr süht et hügg luuter noch em Panorama: Der Dom steiht för der Ääzbischoff, dä de geisliche Maach hatt.
Groß Sank Martin steiht för de Patrizier. Vermöge un Weetschaffskraff han de Stefte vun Kölle jo vür allem och durch großzögige Spende vun de Patrizier erlange künne.
Zoletz kom em 15. Johrhundert der Rodhuusturm dobei. Dä steiht för der Rod, dä de weltliche Maach hatt. Un weil die all sich nie einig wore, han mer esu schön Verzällcher wie bei „Don Camillo un Peppone“, nor, dat et hee Ääns wor un am Engk bei dä Kämf vill Kölsche en et Gras gebesse han.
Wichtig och, dat mer do zeig, wat mer hät, domet mer nit ald vun usse klein wirk. Am Dom trick mer em 15. Johrhundert der Südturm huh. De Hellige Drei Künninge sorge doför, dat Spende ze baschte fleeße.
Der Ääzbischoff hät si Symbol. Groß Sank Martin, der Benedektiner-Steff, hät gewetzte Äb, die dä Steff rich maache. Die staatse Kirch es och ald fäädig, wie et em Rod ene ganz besondere Momang gitt: ene grundlägende Wähßel vun der Maach.
De riche Patrizier weede 1396 vun denne avgelös, die et durch Handel un Arbeid och jet us sich gemaht han: Gaffele un Zünf. Ene „Verbundbreef“ regelt jetz die neue Oodnung en der Stadt.
Wie sich die Grupp zoteet hät, kütt baal die Frog op, wie mer die neue Verhäldnisse dann och zeig. Un bei dä ville Türm vun de Kirche wor klor, dat do en Turm an et Rodhuus kütt, dä mer vun Wiggem süht un klor mäht, dat hee och der Bürger jet ze sage hät.
Der Rodshäär Köbes vum Aldenmart, dä och Steinmetz es, entwirf un baut dä Turm en dä sibbe Johr vun 1407 bes 1414. – Wann hä gewoss hät, wievill Köbesse et hügg esu am Alder Maat gitt… Hä nimmp sich wall die „Belfriede“ als Vürbeld, wie se im belgische Flame unzällig stonn.
Dat sin huh Türm, die miets schlank em gotische Stil gebaut sin un zo dä Zigg einfach die schönste Profanbaute darstelle, die mer finge kann. Do sin wall die Endröck dran schuld, die de kölsche Händler us dä Zigg vun dä Gägend metgebraht han.
Der Köbes vum Aldemart trick op en Grundfläch, die quadratisch es un en Siggeläng vun 13,20 Meter hät (wat em domolige Maß genau 40 Foß sin) ene 61 Meter lange Turm en de Hüh. Fünf Etage hät dä Praachbau, drei veereckige un drop noch zwei aacheckige.
Un e bessche, muss mer sage, süht hä em gotische Stil och wie ene Kirchturm us. Ganz bovve, op der Brüstung vun der fünfte Etage, hät hä och ene Kranz Fiale (klein spetze Türmcher), wie se och am Dom ze sinn sin un dä deftige Bau jet filigran usklinge looße.
Un ganz klor, wann mer sich der Haupengang op der Südsigg aanluurt, meint mer, mer hätt en klein Variante vum Petersportal am Dom vür sich. Esu ganz ohne der Dom geiht et en Kölle zo dä Zigg och dann nit, wann mer sich vum Ääzbischoff avhevve mööch.
Üvvrigens hät mer ald zo dä Zigg der Turm met Persönlichkeite us der Historie vun Kölle geschmück. 150 wore et domols. Nä, nä, dat hät mer nit en der Neuzigg erfunge. Mer hät ald domols Wäät drop gelaht, die Vürväter ze ihre.
Ganz bovve en der Spetz, dä Daachreiter, zeig die praktische Funktion, die dä Turm zo dä Zigg och hät: en Brandwaach sitz do un pass op un es als Trötemann luuter parat, de Kölsche zo warne, wann Gefahr droht.
Un ich gläuve, et es klor, dat mer der Ääzbischoff och sage wollt: „Hee! Mer passe hee en Kölle op uns op!“
Wesst Ehr, dat mer hee bei uns Kölle e Frauminsch han, dat anno dozomol die mächtigste Frau vun Europa wor, wall esugar die vun der ganze Welt? Wie weede ich su ener Person beim Kölschgänger gerääch? – Et geiht nit. […]
Heute muss ich meine Worte ganz vorsichtig setzen, denn es ist etwas passiert, was nie, aber auch wirklich nie geschehen darf – wenn man eine Karnevalsgesellschaft nach alter Tradition und mit Tradition ist: ein Dreigestirn mit einer Frau oder sogar […]
„Space Invaders“ – hee levve Usserirdische medden unger uns! Wie ich die Dag e Gängelche maache, fällt minge Bleck op e Mosaik. Ich blieve stonn un üvverläge, woröm mir dat Motiv bekannt vürkütt. Ich stiere fass ald en Minutt, wie mi Altargeschenk mich frög, wat dann loss es. – Op Wäng glotze ich jo miets nit esu lang. – Ich zeige op dat Mosaik un sage „Space Invaders. Weiß Do noch dat Spill vun domols?!“. […]
Hinterlasse jetzt einen Kommentar