Promeneere

Promeneere
Promeneere

Promeneere. Nä, ich schwaade nit vum Gängele statt zo wandere, ich meine et Promeneere. Es nit möglich in Kölle? Alles ze voll? Et fähle de Parkanlage doför? Ich well jo de Flora nit schläächmache, ävver jo, en Kölle, mööch ich behaupte, gitt et winnig Möglichkeite doför – ävver tirekt vür de Stadtpooze…

Eigentlich wolle mer, ming Frau un ich, nor erus. Ävver wohin? Et es wärm, leich schwöl. Alles, wat en Wasserfläch en Kölle hät, es zemlich voll un irgendwie wolle mer e bessche unger uns sin. „Do, wann wore mer eigentlich zeletz en Bröhl, em Schlosspark?“ – „Au, ja!“
Mer han et einfach ens widder gedon. Un et es wunderbar, wat der Clemens Auguss do erschaffe hät looße un wat et Land NRW uns met däm Weltkulturerbe bewahrt.

Der Clemens Auguss? Dat es jet salopp. Ich spreche vum Ääzbischoff vun Kölle un Kurfürs Clemens Auguss vun Bayern. Hä weed em Johr 1700 gebore un mäht en großaatige Karrier. Ald met 16 weed hä Bischoff vun Regensburg, dräht noch mih Titele zesamme un weed met 23 Ääzbischoff vun Kölle un Kurfürs. För mich als Laie klingk dat luuter esu abstrak. Wat hät dat ze sage? Mer weed et esu verklört: hä herrsch üvver en Fläch, die wall esu groß es wie Nordrhein-Wessfale. Als Ääzbischoff steiht op geistlicher Sigg nor der Paps un op weltlicher Sigg nor noch der Kaiser üvver im. Un dä widderöm es av 1742 si Broder, Kaiser Karl VII.. Es dat Maach?!

Em Johr 1725 fängk der Clemens Auguss aan, de Ruine vun ener aale Wasserburg en ene Palass ze verwandele. Die Wasserburg lööt eine vun singe Vürgänger, der Ääzbischoff Siegfried vun Westerburg, vun 1284 bes 1298 erbaue. Dat Bollwerk hät hä brudnüdig, es hä doch em iwige Strigg met der Stadt, wie mer em ein ov andere Kreppche hee noch verzalle weede. 1689 weed die Burg dann en Ruin, wie se em fälzische Ervfolgekreeg vun franzüsische Truppe gesprengk weed.

En schön Grundlag för de Architekte dat Barock-Schloss aanzeläge. Dismol es et nit för en Trutzburg, sondern mih för klorzestelle, wä die Maach un der Richdum hät, gedaach. Un dat es im wall gelunge. Vill erinnert mich an minge Besök vür Johre en Versailes, och wann et hee natörlich jet kleiner es.

Der Clemens Auguss vun Bayern erläv der Avschluss vun däm Bau nit mih. 1761 stirv hä. Singe Lieblingspalass es ävver eesch 1768 fäädig. Ävver immerhin hät hä et Treppehuus em Johr 1746 gesinn. Su gään hätt ich et fotografeet un Üch gezeig. Et es nit erlaub. Ävver eigentlich es dat och nit esu schlääch. Faht selvs hin un luurt et Üch aan. Selvs em Raum ze stonn es schöner, wie e Beld aanzesinn.

Un dann künnt Ehr och promeneere, em Schlosspark. Geflägte Gaadearchitektur un schattige Plätzcher en verstollene Winkele wäädt Ehr finge. Et es nit verbodde sich en et Gras ze setze un ich gläuve, och gägen e klei Picknick, wie et en Versailles gängig es, es nix enzewende. Die natörliche, fründliche Leichtigkeit üvvedräht sich flöck.

Der Parkplatz am Bahnhoff wor peckevoll, wie mer do wore. Op däm wiggläufige Terrain verlaufe sich de Minsche ävver. Un woröm mem Jöckemobil? Mem Fahrradd sin et vun der Medde vun Kölle ens grad öm de 16 Kilometer un met der Linie 18 bes Bröhl Medde nor noch en paar hundert Meter quer durch der Oot. Un wann mer ärg mobbelig es, fäht mer met der Regionalbahn quasi tirek en et Schloss eren, wie et 1844 de Queen Victoria gedon hät. Et Schloss hät ene eige kleine Bahnhoff. Dolle Sonndagsusflog!

Mechel

Hinterlasse jetzt einen Kommentar

Kommentar verfassen

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.