Sankt Servatius

St. Servatius

Kennt Ehr der kölsche Imperfek? „Ich wollt et jo gedon han.“. Tja, un jetz schlage ich et neuste Heff vun der „Kölner Stadtteilliebe“ op un sinn do tirek der Artikel vum Judith Tausendfreund, der verzällt, wodrüvver ich ald immer ens schrieve wollt.

De „Kölner-Stadtteilliebe“ weed vum Ute Schmidt opgeläg un es e Regionalmagazin för der Südweste vun Kölle. Hee finge sich immer widder Artikele, die mer Idee för der Kölschgänger gevve. Un dat noch för ömesöns. Et litt einfach en de Geschäfte för Aanzeluure ov Metzenemme. Schlaht ens eins op un beldt Üch en Meinung dorüvver. Ich jedefalls lese immer widder gään dodren. Jetz es der Artikel vum Judith Tausendfreund esugar en wichtige Quell hee dä Beidrag.

Et Sönnche schingk jo widder. Ich han widder Loss, minge Arbeidswäg vun „flöck heim“ en „loss mich doch ens grad do vörbeiluure“ ze ändere. Ich arbeide jo en Rudekirche un wonne en Kletteberg. Gään fahre ich bei su enem schöne Wedderche wie jetz durch der Friedenswald un sök mer ene Wäg üvver de A555. Rähts vun mir litt dann miets Rondorf. Ald baal Richtung Horizont litt Meschenich. Ävver vürher kütt, vun Felder un Deiche engerahmp, ene kleine Oot met enem aale Kään un e paar Hüüser us de 50’er Johre. Op enem Hüvvel em Oot litt en Kirch, die zo groß för der Oot schingk: Immedörp un Zint Servatius – der Dom vun Immedörp.

Ald em Johr 948 weed Zint Servatius erwähnt. Dat es selvs för kölsche Verhäldnisse ald richtig ald. Üvver die hügg vill bekanntere Kirch Ald Zint Mätern en Rudekirche, met dä schön Sag us grauer Vürzigg, finge sich eesch üvver 40 Johr späder Opzeichnunge. Dat ens öm ene Verglich ze han. Un die Gemeinde livverte domols ene Zehnt, dä esu huh wor, dat hä dä Murmelbröder vum Kluster Zinter Vring geschenk weed – domet de Gemeinde die schön ernährt un se selvs nit mih arbeide müsse. Dat beläg die Urkund usem Johr 948.

Der Hüvvel, op däm de Kirch steiht, su dat se god vun Wiggem zo sinn es, nennt sich „Heideberg“. Loss mer ens logisch denke: ene Hüvvel medden en der Landschaff, bei däm sich der Name „Heideberg“ gehalde hät? Et muss doch en germanische Kultstätt gewäs sin. Natörlich setz doch die neue Religion ehr „Kultstätt“dodrop. En klein romanische Kirch entsteiht. Bruche mer do e Geschichsboch? Dat dät mich wundere.

Wat mer ävver nohlese muss: et Enzogsgebiet dät Rudekirche, Raderthal un Raderbirg, Rondorf, Godorf, Wieß, Sürth un zoletz Meschenich enschleeße. Wat e Gebiet! Dobei kütt, dat Zint Servatius als Schotzhellige gäge Foßping (kei Wunder bei däm Wäg, dä de Lück ze laufe hatte), Rheuma, Frossschäde un Ratteploge ärg belieb wor un esu die Kirch och vun unzählige Pilger besök woodt.

En de 1840’er Johre weed se groß usgebaut. Der romanische Chor weed avergeresse un ene saalaatige Bau, dä su lang wor, wie de eeschte drei Finster vun der hüggige Kirch, aangebaut. Un selvs dat reck baal nit mih. En de 1870’er Johre bliev dä neue Deil erhalde. Dä Deil össlich un wesslich dovun weed noh Plän vun däm Architek August Lange aangefüg. Zickdäm hät die Kirch ehr Ussinn nit mih groß verändert. Su süht se hügg noch us.

Zinter Servatius steiht zick 1982 unger Denkmolschutz. Die Kirch, die fröher en große Bedüggnis hatt, hät met der Zigg immer mih Gemeinde verlore. Hügg deile se sich grad ens 1.000 Katholike. De Gemeinde Immendorf gehürt längs bei de Farrei Hellige Drei Künninge en Rondorf. Esu ändere sich de Zigge.

Un woröm Zint Servatius der „Dom vun Immedörp“ genannt weed, jo dat verzällt uns doch glich bestemmp ene Immendorfer, oder?

Mechel

Hinterlasse jetzt einen Kommentar

Kommentar verfassen

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.