
Ich mööch Üch vun der Stroß „Auf dem Berlich“ un vum enem klei Weech us Münster verzälle. Dat Weech deit alles doför, nie op die Stroß zo kumme. Dä Grund es, dat et sing Nüsele als Trottoirschwalv verdeent un en dä Stroß e Knusperhüüsche litt. Klingk zwiespäldig un op Kölsch goldig, ne? Ävver et es ääns, et geiht öm et Levve.
Die Stroß „Auf dem Berlich“, die hügg esu jet zwesche Geshäffsstroß un Verbindung nohm un vum Nüümaat es, es em Meddelalder un en der fröhe Neuzigg ihter ländlich – och wenn die Stroß benne vun der Stadtmuur litt. Et gitt en der Haupsaach ene Godshoff, et Kluster vun de Klarisse „Zint Clara“ un e paar Hüüscher. Saue weede en dä Gägend wall gezüch. Dat Wood „Berlich“ kütt usem Meddelhuhdeutsche un bedügg esu vill wie „Schweinefeld“.
Em Meddelalder es et esu, dat villleich e Drettel vun de Lück en Ih schleeße un en Famillich gründe kann. Met Sex Geld verdeene es do Alldag, wie hügg. Un wie hügg well keiner offiziell domet ze dun han. Die Enseech ävver, dat mer nit verbeede kann (un well), dat Frauminsche mem Plumeau lans der Rhing gonn, es do. Alsu versök mer winnigstens nohm Räächte ze luure.
Kölle es och zo dä Zigg ene riesige Maat för dat Geschäff: Arbeidslück, nit nor för der Dom, Kauflück un Masse vun Pilgere wolle versorg weede: En Badehüüser deit mer mih, wie de Lück ze wäsche. Et gitt klein Bordelle, die privat gefoht weede. Deensmäd looße sich do vermeddele, ov freiwillig ov nit, et gitt secher jede Form – vum Wunsch e paar Grosche dobei ze krige, bes Zwang. En der „Schwalvegass“ steiht et – wie mer aannimmp- äldste Bordell vun Deutschland, et „sconevrowe“ (Schönefrauen) – Huus, dat ald em Johr 1286 nohgewese es. Ganze Berofe, wie de Lingeweberinne han der Rof, dat se nevve Ling och de ein ov andere Gesellin ov su mänch Lihrmädche verkuppele. Haupsaach, et es op bestemmte Oote konzentreet, su dat der Stadtrod gläuv jet Üvverbleck ze han un mer et och nit tirek süht.
Un weil dat esu es, nennt mer die Grupp Klunte och „Schlupfhuren“, de heimliche Hure. Ganz unge em Rang vun de „Schlupfhuren“ stonn de Trottoirschwalve, die op de Stroß gonn un sich Kundschaff söke. Dat süht mer em Rod ävver och esu gar nit gään.
En der Rangordnung es „ganz unge“ noch nit am Engk: Ganz am Engk, dat sin de Hure vum Bordell „Auf dem Berlich“, dem Stadtbordell. Der Weet häld sing Mädcher koot, knöpp inne der Luhn av, gitt inne kaum jet ze Esse un selvsverständlich gitt et luuter Kasalla. Älend es dat Levve do un am Engk finge die Frauminsche nit ens Trus en der Erlösung: De Kommelion weed inne verweigert un dä off fröhe Dud weed mem Verscharre op Melote en ungeweihter Ääd vergolde. E Levve baal wie Veeh, kann mer sage.
Ävver woröm maache die Fraulück dat met? Ganz klor: se sin eets gar nit freiwillig do. Wann de Ordnungshöder en Trottoirschwalv en de Fingere krige ov en private Hur „opfällig“ weed, es en mögliche Strof, dat se öffentlich noh däm Hurehuus om Berlich gefoht weed. Se weed op en Kaar gestellt un der Scharfreechter, der Schinder un der Hureweet bränge se hin. Off es et Huus ald voll belaht – et gitt nor aach Zemmere un dat en ener Stadt met 40.000 Minsche zo dä Zigg. Domet es die Frau ävver als Hur, die öffentlich es, ganz unge en der Gesellschaff aangekumme, em soziale Avseits. Ävver ich han der Verdaach, dat dat luuter noch besser es wie tirek dem Weet un singer Kundschaff do usgesetz ze sin. Künnt Ehr üch vürstelle, dat do och „Kreeg“ op der Stroß wor? Die Berlich-Hure schwätze aan wä nit vürsichtig genog es, domet inne Kundschaff bliev un de Konkerrenz vun der Stroß kütt.
Kontroll un Strof funktioneere ävver och anderseröm, gäge de Kääls: Wann die Rüfcher erkenne, dat se do ene Kääl lige han, dä verhierodt es ov gar ene Goddesmann, es et zolässig, dat se in usplündere! Un do kanns do dich glöcklich schätze, wann do am Engk üvverhaup noch jet am Liev häs.
Un en dat ganze Gedöns stüss nächste Woch dat klen Weech us Münster vum Aanfang…
Mechel
–
Die Sachinformationen habe ich aus dem Buch „Bettler und Gaukler, Dirnen und Henker“ von Franz Irsiger und Arnold Lassotta, erschienen im dtv-Verlag, ISBN 978-3-423-30075-9
Auf der Seite „museenkoeln.de“ habe ich ergänzenden Informationen gefunden und hier ist, hinter dem folgenden Link, ein kleiner Ausschnitt aus dem alten Mercator-Plan, der die Lage der Gebäude der Straße „Auf dem Berlich“ zeigt: https://museenkoeln.de/portal/bild-der-woche.aspx…
Hinterlasse jetzt einen Kommentar