E klei Rich
Am Komarhoff kumme ich off vürbei, wann ich nohm Gröngöödel gonn. Ich kann do nit anders, ich muss luuter koot stonnblieve un simeleere. Eigentlich maache ich nor koot de Auge zo un versöke mer vürzestelle, wie dat esu wor, op su enem Hoff zo levve. – Un wann ich fottgonn, muss ich luuter laache.
Su ene große Hoff wor miets jo nit nor e Huus vun enem Kappes-Boor. Enä, dat wor en klein Welt för sich. Klor, log do Land drömeröm, op däm och Kappes wohß. Nor wore op su enem Hoff mih wie ene Buur un Knäächte un Mähde ungerwähs. Mer fung och fass alle Arbeidslück, die mer sich su vürstelle kann: Bäcker un Metzger, Schmidde un Schreiner, Schuster un Zimmerlück un wat mit all söns, wat mer esu bruch, domet su ene Hoff unavhängig för sich selvs sorge kann. Kei Wunder, dat su en Höff su jet wie der Kään wore, us däm vill vun uns aale Veedele gewahße sin.
En diffisille Lag am Rand
…Beim Komarhoff wor dat nit esu. En Kletteberg, Sölz un Zollstock gov et luuter bekanntere Höff. Der Komarhoff log jet em Avseits. Vermodlich wor do ene kleine Sie, e klei Gewässer, e „Maar“ an däm Köh gesoffe han: Ko(h)-ma(a)r-hoff. Et wor en Randlag un es et noch.
Hä litt jo jet verstoche. Vum Süde sind de Gleise vun de Ieserbahn wie ene Riegel, dä in vun Zollstock avtrennt. Em Norde han mer de Hüüser vun Kletteberg, die all hüher sin. Om Foßwäg, dä och för Raddfahrer gedaach es, süht mer in eets späd do hinger ener huh Hegg stonn un wann mer mem Jöckemobil hin mööch, muss mer suwiesu wesse wo hä zo finge es. Mer köm söns nit op die Idee, de Geisbergstroß bes ganz nohm Engk durchzefahre.
… un och politisch es et nit einfach
Et gitt jo nit vill üvver dä Hoff. 1348 fingk sich en Notiz, dat hä e Lehnsgod vum Steffskluster Zint Maria em Kapitol es. Dat bedügg, dat ene „Halve“ op im sie un ernte durf, ävver ein Hälvde an et Kluster gevve moot. Ävver dat es och nor de halve Wohrheit. Dä Hoff log politisch op ener Grenz. Et Huus stundt op kurkölnischem Gebiet, ävver vill vum Ackerland wor om Gebiet vum Graf vun Jülich. Dä!
Jetz han ich grad geschrevve, dat esu ene Hoff selvständig wor. Der Halve kom jetz op die Idee, dat der nächste weltliche Baas dann och god der Kaiser sin künnt. Suwiesu hatt sich dä Hoff och mih wie e Veedeljohrhundert selvs öm de Avwehr vun Kreegsvolk gekömmert. Dodrüvver gitt e Dokument vun 1543. Dä Hoff muss dämnoh esu groß gewäs sin, dat hä sich och selvs verteidige kunnt!
Un dann weed et eets rääch vertrack
Dat wollt mer ävver hee wie do nit. Ov die Frog je en Antwood gefunge hät, die se avschlüüß, kann ich nit ens sage. Ävver 1550 hät dä Hoff, zosamme mem Hoff Kletteberg, dä zo dä Zigg richste Bürger vun Kölle, der Bürgermeister Ritter Arnold vun Siege, gekauf un zo enem herrliche Rittergod gemaht. Jetz kütt et: em Testament steiht, dat dä Hoff an et Waisehuus vun Kölle gonn sollt. Künnt Ehr Üch dä Rechsstrigg vürstelle, wie der Ritter Arnold 1579 en et Gras bieß?
Der Arnold vun Siege hät dat mem Waisehuus vür allem deswäge endrage looße, weil hä der Duffesbach, dä jo an der Luxemburger Stroß flüüß, op dat Grundstück ömleite wollt un gehoff hatt, dat der Rod im su entgäge kütt. – Am Aasch e Trötche. Dat hät hä nit kräge. Wie dann och noch der einzige Erve, singe Sonn, der Junker Arnold vun Siege ald 1581 stirv, wor dä Öschel fass unlösbar. Der Graf vun Jülich gäge de Stadt Kölle un der kölsche Rentmeister Sudermann, dä meddlerwiel der Hoff Kletteberg gekauf hatt un domet der tirekte Nohber wor, un bovvedrop der Ääzbischoff, versökte sich üvver Grenze vom Hoff Komar un Zoständigkeite zo einige. – Villmih, nit zo einige, sondern möglichs vill för sich ze krige.
Mer hät dä andere nix gegönnt. Et hät bes 1610 geduurt, bes mer sich op de Grenze geeinig hät. Un wä laach am Engk?Un woröm verzälle ich Üch dä ganze Käu, bei däm mer suwiesu nit mih dohinger kütt? Wä kütt dann en däm Strigg nit mih vür, ovschüns schrevvlich fixeet woodt, dat hä dä Hoff krige soll? Richtig! Et Waisehuus!
Wann mer wochendags do vürbeikütt, spille Pänz an däm schöne Huus. Do es jetz der „Mini Club integrative KiTa Komarhof“ dren. Es dat nit god esu?
Mechel
